حدود یک هفته پیش در یکی از کانالهای صدا و سیمای ملی ما حرف از انتقاد فیلم lost بود که یه مجری با یه حاج آقا تا تونستن از این فیلم بد گفتن و طوری که بنظر میرسید نگران فرهنگ ما بودند که با این فیلم خراب میشه . توی چند صحنه جان لاک رو نشون میدادند که معلول روی ویلچر نشسته بود و در حین پیاده شدن از ماشین ، میافته .
من مطمئنم که بیش از نیمی از ایرانی ها این فیلمو دیدن واین فیلم توی دنیا هم صدا داد ولی یادم نمیاد که بیش از سه یا چهار صحنه جزیی در این فیلم باشه و اون روز ذهنم رو درگیر کرده بود . اگه خیلی از فیلمهای دیگه رو میگفتن قبول میکردم که به فرهنگ ما لطمه میزنه ولی اصلا با این یکی موافق نیستم .
من حتی توی ماهنامه های معروف ایرانی هم دیده بودم که این فیلمو داستان وار تعریف کرده بودند و شخصیتهای جدیدی واسه اون قرار داده بودند .
و تا همین دیشب ذهنم درگیر این موضوع بود که در یکی از کانالها پارت پارت ، فیلم دار و ندار رو نشون داد همین جور که نگاه میکردم ، با خودم درگیر بودم که آره همین فیلما واسه فرهنگ ما خوبه ! که در یکی از پارتها صحنه جالبی دیدم که فتحعلی اویسی و یک بازیگر مرد و یک بازیگر زن دیگه که اسماشون رو نمیدونم ( چون طرفدار فیلمهای فرهنگیمون نیستم ) دور هم نشسته بودند و بعد از چند ثانیه دکلمه اون آقا عدای مداح ها رو در اورد که سبک مداحی رو به تمسخر گرفته بود ، مطمئنم که خیلی از شماها این سبکی که میگم رو در کلیپ موبایلها دیدید و شنیدید و جالب این بود که با افتخار این صحنه ها رو نشون میدادند و دیگه خبری از اون مجری و حاج آقا نبود که از فیلم ایراد بگیرن .
اگرچه فیلمهایی از قبیل lost دارن فرهنگ بیگانه رو وارد مملکت میکنند ولی فیلمهای فرهنگی ما دارن فرهنگ اصیل خودمون رو از هم میپاشن
