پرواز از نوع ایرانیش

این پستم از مسافرت یک هفته ایمون هستش که به مشهد سفر کردیم و از جزئیات سفر راضی بودم الی سیستم هواپیمایی کشورمون.

برای رفتن به مشهد بلیط پرواز ما ساعت 11:30am بود که به لطف عزیزان پرواز بعد از 30دقیقه تاخیر و سر در گمی مسافران در سالن ترانزیت ، صورت گرفت . قبل از اینکه سوار هواپیما بشیم از این تاخیر خیلی ناراضی بودم ولی پرواز به خوبی صورت گرفت و رفتار خوب مهمانداران باعث فراموش شدن اون نارضایتی شد(خوب شاید بخاطر اینکه سفر  تفریحی بود ، فراموش کردم و اگر سفر کاری بود که باید سر وقت میرسیدم هیچوقت فراموشم نمیشد).

بعد از یک هفته سفر عالی و فراموش نشدنی و اقامت در زائر سرای نفت مشهد وقت برگشت رسیده بود.

بلیط برگشت به شهرستان محل سکونتمون گیر نیومد و به اجبار به یکی از نزدیکترین شهرستانهای محل سکونتمون رزرو کرده بودیم .

برای برگشت به فرودگاه بین المللی شهید هاشمی نژاد مشهد رفتیم و این بار به لطف عزیزان زحمت کش فرودگاه پرواز بعد از 15 دقیقه تاخیر صورت گرفت ( خوب باید با این مسئله تاخیر در فرودگاههای ایران عادت کنیم چون درست بشو نیست ) ولی از همه بدتر وقتی سوار هواپیما شدیم با این موضوع بر خوردیم که واقعا زجر آور بود.

وقتی سوار شدیم متوجه شدیم که سیستم تهویه و خنک کننده هواپیما درست کار نمیکرد و توی هواپیما از گرما نفسم بند اومده بود . یک لحظه یادم افتاد به اون روز گرم تابستونی که از دانشگاه برمیگشتم و ته اتوبس نشسته بودم . در همین حین خدمه هواپیما  آمدند و جلوی من ایستادند و نحوه ی استفاده از اجزای ایمنی پرواز رو شرح دادند از کمربند ایمنی پرواز شروع شد بعدم ماسک تنفس و راههای خروج اضطراری را گفتند تا رسیدند به کارت ایمنی در پرواز که نحوه استفاده از کمربند و ماسک وغیره رو شرح داده و گفتند که با دقت مطالعه کنید من که دیگه تحمل گرما رو نداشتم سرم رو برگردوندم دیدم تما م مسافران کارت رو در دست گرفتند ولی هیچ کس اون کارتها رو نمیخوند بلکه به عنوان باد بزن استفاده میکردند . بعد از بلند شدن هواپیما داخل هواپیما خنک شد و نفس راحتی کشیدیم ولی علاوه بر خرابی سیستم تهویه ، هواپیما صدا و لرزشی بیش از حد معمول داشت و هنگام فرود وقتی خلبان اعلام کرد در حال فرود هستیم صداها و ضربه های وحشتناکی از زیر هواپیما به گوش مرسید مثل اینکه دقایق اول چرخ های هواپیما باز نمیشد .

من تا حالا قسمت نشده که سوار هواپیماهای بین المللی یا هواپیماهای کشورهای خارجه بشم ولی فکر نکنم بدترین هواپیماهای خارجی حتی کشورهای عقب افتاده افریقایی هم چنین هواپیماهایی داشته باشند . ولی توی فیلمهای اشنایان که به سفرهای خارجه رفتند ، دیدم که روبروی هر صندلی مانیتورهای کوچک تمام لمسی که شما اختیار دارید اهنگ گوش بدید یا فیلم ببینید یا حتی گیم بازی کنید و و هر صندلی مجهز به هدست هستش که صدای پلیر کسی مزاحم دیگری نشه و صندلی های خیلی مجهز و با فاصله و راحت و خوش رفتاری مهمانداران .

اینم یک لینک از حادثه ناگوار پرواز ایرانی
http://forum.tcsat.org/thread19172.html#post55066

خیلی از بزرگها میگن باید افتخار کرد که ایرانی هستیم خوب شایدم درست میگن ولی من فکر میکنم اون ایران این ایران نیست که بهش افتخار کنم .